Η μεγάλη…εικόνα Μητσοτάκη στο Συνέδριο και οι…μικρές που πληγώνουν τη Νέα Δημοκρατία
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με την ομιλία του , με την οποία έκλεισε το 15ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, έφερε μπροστά στον ελληνικό λαό την μεγάλη εικόνα του κεντρικού διλλήματος των ευρωεκλογών που έχουμε μπροστά μας. Και αυτή δεν είναι άλλη από το αν θα αφήσουμε την κουλτούρα «τραμπισμού» να έρθει και στη χώρα μας και εάν ο λαϊκισμός και οι εύκολες λύσεις επιλεγούν από τους πολίτες. Ο κ. Μητσοτάκης, με αυτόν τον τρόπο επιχειρεί να «αναστήσει» τα διλλήματα με τα οποία κέρδισε τρεις φορές τις εκλογές, έχοντας απέναντί του ως πολιτικό αντίπαλο τον πρώην πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.
Τώρα, απέναντί του έχει ένα νέο και άφθαρτο πρόσωπο που, αφού άντεξε τον πόλεμο εντός του ΣΥΡΙΖΑ, ετοιμάζεται για τη δική του αναμέτρηση, η οποία θα δείξει εάν μπορεί να έχει αύριο.
Αυτό έχει κάνει τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να επιχειρεί να ψαρέψει στα θολά νερά ενός νέου τύπου λαϊκισμού, ο οποίος στη βάση του αμφισβητεί το κεκτημένο της δημοκρατίας μας, που δεν είναι άλλο από τη δημοκρατική και αδιαμφισβήτητη εκλογική διαδικασία. Αυτό είναι ένα επικίνδυνο μονοπάτι, αλλά ο κ. Κασσελάκης δεν φαίνεται- για μια σειρά από λόγους -διατεθειμένος να το εγκαταλείψει, ακολουθώντας το παράδειγμα του τέως προέδρου και εκ νέου υποψηφίου στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τράμπ.
Και ενώ ο πρωθυπουργός βάζει την μεγάλη εικόνα, με την οποία καλεί τους πολίτες να επιλέξουν για το αύριο που θέλουν, οι πολλές μικρές εικόνες που συνθέτουν την καθημερινότητα των πολιτών, θαμπώνουν τη μεγάλη εικόνα και το μήνυμα του κ. Μητσοτάκη. Τα προβλήματα που έπρεπε να έχουν λυθεί, είναι ακόμη εδώ και φέρνουν την κυβέρνηση μπροστά στις δικές της ευθύνες, για τα λάθη και τις καθυστερήσεις αλλά και για την υποτίμηση που έδειξε στους πολιτικούς της αντιπάλους. Μετά το αποτέλεσμα των διπλών εκλογών του 2023, πίστεψαν στη ΝΔ ότι ξεμπέρδεψαν μαζί τους για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και είχαν καθαρό πολιτικό ορίζοντα για μεταρρυθμίσεις.
Εκείνο που δεν υπολόγισαν ή δεν μέτρησαν σωστά, είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις ανοίγουν συγκρουσιακά μέτωπα με το «βαθύ κράτος». Και αυτό, μπροστά στο φόβο του, ανοίγει τις πόρτες και τα παράθυρα στις δυνάμεις εκείνες που χρόνια το καλύπτουν και το χαϊδεύουν.
Οι κάλπες που έχουμε μπροστά μας, ίσως να είναι πιο κρίσιμες από τις προηγούμενες των εθνικών εκλογών. Το διακύβευμα είναι μεγαλύτερο από ότι πιστεύουμε. Αλλά αυτό είναι υποχρέωση των πολιτών του…καναπέ να το καταλάβουν. Μετά όμως την απομάκρυνση από το (εκλογικό) ταμείο ας μη ζητήσουν και τα ρέστα από τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του. Ούτε βέβαια και ο πρωθυπουργός από τους πολίτες. Διότι όταν ζητάς να στείλουν μήνυμα αναλαμβάνεις και το ρίσκο να το στείλουν…
